Naar inhoud springen

ophokke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich hok get op mer ich hok get op det ich get ophok ich höb get opgehok
IPA /ɪç hɒk çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç hɒk çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd 'ɒpɒk/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ɒpɣ̊əhɒk/

ophokke /ɒpɒkə/

  1. (euvergenkelik) bieëster in 't hok haje (meis gezag van hinne)
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) luuj in hökskes indeile
    Doe mós neet ophokke, meh mitlaeve mit anger luuj.
Aafbraeking
  • op-hok-ke
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif ophok ophoks ophok ophokke ophokken ophok ophokke ophokken ophokkendj
IPA /ɒphɒk/ /ɒphɒg/ /ɒphɒks/ /ɒphɒgz/ /ɒphɒk/ /ɒphɒg/ /ɒphɒkə/ /ɒphɒkən/ /ɒphɒk/ /ɒphɒg/ /ɒphɒkə/ /ɒphɒkən/ /ɒphɒkəɲɟ/
vergangen tied sjrif ophokdje ophokdjen ophokdjes ophokdje ophokdjen ophokdje ophokdjen ophokdje ophokdjen ophokdje ophokdjen opgehok
IPA /ɒphɒgɟə/ /ɒphɒgɟən/ /ɒphɒgɟəs/ /ɒphɒgɟəz/ /ɒphɒgɟə/ /ɒphɒgɟən/ /ɒphɒgɟə/ /ɒphɒgɟən/ /ɒphɒgɟə/ /ɒphɒgɟən/ /ɒphɒgɟə/ /ɒphɒgɟən/ /ɒpɣ̊əhɒk/ /ɒpɣ̊əhɒg/
gebi-jjendje wies sjrif hok op! hokke-v'r op hoktj op!
hok op!
IPA /hɒg ɒp/ /hɒg ɒb/ /hɒkəvər ɒp/ /hɒkəvər ɒb/ /hɒgɟ ɒp/
/hɒg ɒp/
/hɒgɟ ɒb/
/hɒg ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif ophokke ophokken opgehok ó ophokke ophokken ophokkentaere ophokkentaeren opgehokke opgehokken
IPA /ɒphɒkə/ /ɒphɒkən/ /ɒpɣ̊əhɒk/ /ɒpɣ̊əhɒg/ /ɒphɒkə/ /ɒphɒkən/ /ɒphɒkən̥'tɛ̀:re/ /ɒphɒkən̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əhɒkə/ /ɒpɣ̊əhɒkən/

't Wirkwaord "hokke" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger aangegaeve.

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif hok hoks hok hokke hokken hok hokke hokken
IPA /hɒk/ /hɒg/ /hɒks/ /hɒgz/ /hɒk/ /hɒg/ /hɒkə/ /hɒkən/ /hɒk/ /hɒg/ /hɒkə/ /hɒkən/
vergangen tied sjrif hokdje hokdjen hokdjes hokdje hokdjen hokdje hokdjen hokdje hokdjen hokdje hokdjen
IPA /hɒgɟə/ /hɒgɟən/ /hɒgɟəs/ /hɒgɟəz/ /hɒgɟə/ /hɒgɟən/ /hɒgɟə/ /hɒgɟən/ /hɒgɟə/ /hɒgɟən/ /hɒgɟə/ /hɒgɟən/
gebi-jjendje wies sjrif hok! hokke-v'r hoktj!
hok!
IPA /hɒk/ /hɒg/ /hɒkəvər/ /hɒkc/
/hɒk/
/hɒgɟ/
/hɒg/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ophokke ó /ɒpɒkə/

  1. (gerundium) gerundium II van ophokke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-hok-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ophokke ophokken
IPA /ɒpɒkə/ /ɒpɒkən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ophokke ophokken
IPA /ɒpɒkə/ /ɒpɒkən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ophokke /ɒpɒkə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ophokke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ophokke (in naevezats)
Aafbraeking
  • op-hok-ke
Variaasje