rouw

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rouw v /rɒ̀u̯/

  1. e groeat leid of e geveul van dreuvigheid nao e verlees (meis bie 'ne gestórve miens)
  2. d'n tied worin me rouwtj en rouwkleier druueg:
    1. veur femieljen inne ieëste graod (echpaar, (sjoean)vader, (sjoean)moder): ei jaor en zès waeke
    2. veur femieljen inne twieëdje graod ((sjoean)broor, (sjoean)zöster, bèstevader, bèstemoder): 'n half jaor en zès waeke
    3. veur wiejer verwantje (kleikindj, naef, nich): zès waeke
Aafbraeking
  • rouw
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Zagswies
  • inne rouw zeen: innen tied van 't rouwe zeen. Inne rouw droog me zwarte, heugstes gries, rouwkleier. 't Minimaalste rouwteiken veur manskaerele waas e zwart lepken inne vorm van 'n roet det oppe rechse moew vanne jas genejdj waas.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rouw
IPA /rɒ̀u̯/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

rouw /rɒ̀u̯/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van rouwe
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van rouwe
Aafbraeking
  • rouw