Naar inhoud springen

ruffel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ruffel m /røfəl/

  1. 'nen draod van e waefsel waat los is gekómme
Aafbraeking
  • ruf-fel
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruffel ruffele ruffelen
IPA /røfəl/ /røfə̽lə/ /røfə̽lən/
dim. sjrif ruffelke ruffelken ruffelkes
IPA /røfə̽l̥kə/ /røfə̽l̥kən/ /røfə̽l̥kəs/ /røfə̽l̥kəz/
dat. sjrif ruffel ruffele ruffelen
IPA /røfəl/ /røfə̽lə/ /røfə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ruffel /røfəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van ruffele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van ruffele
Aafbraeking
  • ruf-fel