sjafte

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjafte /ʃaftə/

  1. (óneuvergenkelik) tössen 't werk door aete, 't werk óngerbraeke veur te aete
Aafbraeking
  • sjaf-te
Net get anges gesjreve
Aafleijinge

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sjaf sjafs sjaf sjafte sjaften sjaf sjafte sjaften sjaftendj
IPA /ʃaf/ /ʃav/ /ʃafs/ /ʃavz/ /ʃaf/ /ʃav/ /ʃaftə/ /ʃaftən/ /ʃaf/ /ʃav/ /ʃaftə/ /ʃaftən/ /ʃaftəɲɟ/
vergangen tied sjrif sjafdje sjafdjen sjafdjes sjafdje sjafdjen sjafdje sjafdjen sjafdje sjafdjen sjafdje sjafdjen gesjaf
IPA /ʃavɟə/ /ʃavɟən/ /ʃavɟəs/ /ʃavɟəz/ /ʃavɟə/ /ʃavɟən/ /ʃavɟə/ /ʃavɟən/ /ʃavɟə/ /ʃavɟən/ /ʃavɟə/ /ʃavɟən/ /ɣə'ʃaf/ /ɣə'ʃav/
gebi-jjendje wies sjrif sjaf! sjafte-v'r sjaftj!
sjaf!
IPA /ʃaf/ /ʃav/ /ʃaftəvər/ /ʃafc/
/ʃaf/
/ʃavɟ/
/ʃav/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sjafte sjaften gesjaf ó sjafte sjaften sjaftentaere sjaftentaeren gesjafte gesjaften
IPA /ʃaftə/ /ʃaftən/ /ɣə'ʃaf/ /ɣə'ʃav/ /ʃaftə/ /ʃaftən/ /ʃaftən̥'tɛ̀:re/ /ʃaftən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʃaftə/ /ɣə'ʃaftən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjafte ó /ʃaftə/

  1. (gerundium) gerundium II van sjafte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sjaf-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjafte sjaften
IPA /ʃaftə/ /ʃaftən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjafte sjaften
IPA /ʃaftə/ /ʃaftən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjafte /ʃaftə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sjafte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sjafte
Aafbraeking
  • sjaf-te