sjel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

sjel v (Nederlands: schel, bel)

Sinneniem
Verbuging

sjelle, sjelke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjel v /ʃæ̀l/

  1. 'n klein bel die 'nen hieël hoeagen toean haet
Aafbraeking
  • sjel
Synoniem
Aafleijing
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjel sjelle sjellen
IPA /ʃæ̀l/ /ʃǽle/ /ʃǽlen/
dim. sjrif sjelke sjelken sjelkes
IPA /ʃæ̀l̥kʲe/ /ʃæ̀l̥kʲen/ /ʃæ̀l̥kʲes/ /ʃæ̀l̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk