Naar inhoud springen

sjel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

sjel v (Nederlands: schel, bel)

Sinneniem
Verbuging

sjelle, sjelke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjel v /ʃæ̀l/

  1. 'n klein bel die 'nen hieël hoeagen toean haet
Aafbraeking
  • sjel
Synoniem
Aafleijing
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjel sjellesjellen
IPA /ʃæ̀l/ /ʃǽle//ʃǽlen/
dim. sjrif sjelkesjelken sjelkes
IPA /ʃæ̀l̥kʲe//ʃæ̀l̥kʲen/ /ʃæ̀l̥kʲes//ʃæ̀l̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Sjel m /ʃæ̀l/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur manskaerele
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Sjel" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Sjel
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Sjel
IPA /ʃæ̀l/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Sjel
IPA /ʃæ̀l/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjel /ʃæ̀l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjelle
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjelle
Aafbraeking
  • sjel