klingel
Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]
Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]
klingel m (Nederlands: schel, bel)
- Sinneniem
- Verbuging
klingele, klingelke
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
klingel m /kl̥ɪ́ŋel/
- (synoniem) anger waord veur sjel
- Aafbraeking
- kling-el
- Aafleijing
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | klingel | klingele | klingelen | |
| IPA | /kl̥ɪ́ŋel/ | /kl̥ɪ́ŋe̽le/ | /kl̥ɪ́ŋe̽len/ | ||
| dim. | sjrif | klingelke | klingelken | klingelkes | |
| IPA | /kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲe/ | /kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲen/ | /kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲes/ | /kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | klingel | klingele | klingelen | |
| IPA | /kl̥ɪ́ŋel/ | /kl̥ɪ́ŋe̽le/ | /kl̥ɪ́ŋe̽len/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
| bewirk |
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
klingel /kl̥ɪ́ŋel/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klingele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klingele
- Aafbraeking
- kling-el