Naar inhoud springen

sjoegkele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjoegkele /ʃugə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) zich op en aaf bewaegen op 'n sjoegkel
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) op en aaf gaon
Aafbraeking
  • sjoegk-e-le
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sjoegkel sjoegkels sjoegkeltj sjoegkele sjoegkelen sjoegkeltj sjoegkele sjoegkelen sjoegkelendj
IPA /ʃugəl/ /ʃugəl̥s/ /ʃugəlz/ /ʃugəʎ̥c/ /ʃugəʎɟ/ /ʃugə̽lə/ /ʃugə̽lən/ /ʃugəʎ̥c/ /ʃugəʎɟ/ /ʃugə̽lə/ /ʃugə̽lən/ /ʃugə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif sjoegkeldje sjoegkeldjen sjoegkeldjes sjoegkeldje sjoegkeldjen sjoegkeldje sjoegkeldjen sjoegkeldje sjoegkeldjen sjoegkeldje sjoegkeldjen gesjoegkeldj
IPA /ʃugəʎɟə/ /ʃugəʎɟən/ /ʃugəʎɟəs/ /ʃugəʎɟəz/ /ʃugəʎɟə/ /ʃugəʎɟən/ /ʃugəʎɟə/ /ʃugəʎɟən/ /ʃugəʎɟə/ /ʃugəʎɟən/ /ʃugəʎɟə/ /ʃugəʎɟən/ /ɣə'ʃugəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif sjoegkel! sjoegkele-v'r sjoegkeltj!
IPA /ʃugəl/ /ʃugə̽ləvər/ /ʃugəʎ̥c/ /ʃugəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sjoegkele sjoegkelen gesjoegkel ó sjoegkele sjoegkelen sjoegkelentaere sjoegkelentaeren gesjoegkele gesjoegkelen
IPA /ʃugə̽lə/ /ʃugə̽lən/ /ɣə'ʃugəl/ /ʃugə̽lə/ /ʃugə̽lən/ /ʃugə̽lən̥'tɛ̀:re/ /ʃugə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʃugə̽lə/ /ɣə'ʃugə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjoegkele ó /ʃugə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van sjoegkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sjoegk-e-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjoegkele sjoegkelen
IPA /ʃugə̽lə/ /ʃugə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjoegkele sjoegkelen
IPA /ʃugə̽lə/ /ʃugə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjoegkele /ʃugə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sjoegkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sjoegkele
Aafbraeking
  • sjoegk-e-le

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjoegkele /ʃugə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van sjoegkel
Aafbraeking
  • sjoegk-e-le