Naar inhoud springen

sjolk

Van Wiktionary

twieë luuj die kaoke mit 'ne sjolk óm

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjolk m /ʃɒ́l̥k/

  1. (kleier) 'ne lap stóf dae gewuuenlik róndj 't middelief veurgebónje wuuert veure kleier te besjerme bie hoeshajelik take, wie kaoken of poetse
Aafbraeking
  • sjolk
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjolk sjolke sjolken
IPA /ʃɒ́l̥k/ /ʃɒ́lg/ /ʃɒ́l̥kə/ /ʃɒ́l̥kən/
dim. sjrif sjölkske sjölksken sjölkskes
IPA /ʃœ́l̥kskə/ /ʃœ́l̥kskən/ /ʃœ́l̥kskəs/ /ʃœ́l̥kskəz/
dat. sjrif sjolk sjolke sjolken
IPA /ʃɒ́l̥k/ /ʃɒ́lg/ /ʃɒ́l̥kə/ /ʃɒ́l̥kən/
Raod

Bakkes zaet det de mieëvaadsvorm 'ne stoeattoean haet; det liek ónwersjienlik en wuuert allewiel in edere val nimmieë gehuuerd.

In anger spraoke

[bewirk]