sjrepel

Van Wiktionary

'ne sjrepel

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjrepel m /ʃr̥é:pel/

  1. (gesjieër) e wirktuug mit 'n häöks-geplaats, sjerp, iezere (of staole) mets det vas zitj aan 'ne (meis houtere) steel det m'n op zich aan trèk veur ónkroed los te kriegen oete aerd
Aafbraeking
  • sjre-pel
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Mit 'ne sjrepel 't ónkroed eweghaole waas lestig werk, went daobie mós se-n achteroet loupe.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjrepel sjrepele sjrepelen
IPA /ʃr̥é:pel/ /ʃr̥é:pe̽le/ /ʃr̥é:pe̽len/
dim. sjrif sjrepelke sjrepelken sjrepelkes
IPA /ʃr̥é:pe̽l̥kʲe/ /ʃr̥é:pe̽l̥kʲen/ /ʃr̥é:pe̽l̥kʲes/ /ʃr̥é:pe̽l̥kʲez/
dat. sjrif sjrepel sjrepele sjrepelen
IPA /ʃr̥é:pel/ /ʃr̥é:pe̽le/ /ʃr̥é:pe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjrepel /ʃr̥é:pel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjrepele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjrepele
Aafbraeking
  • sjre-pel