hak

Van Wiktionary

'ne sjoon mit 'nen hogeren hak

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hak m /hak/

  1. (kleier) 'n verhuueging of versteviging anen óngerkantj vanne sjoon bieje vaes
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veuren achterkantj vanne voot; det is de "vaes".

Aafbraeking
  • hak
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Hak zeuk zie pak: Minder saort luuj zeuk minder saort luuj op.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 148.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hak hakke hakken
IPA /hak/ /hag/ /hakə/ /hakən/
dim. sjrif hekske heksken hekskes
IPA /hækskʲe/ /hækskʲen/ /hækskʲes/ /hækskʲez/
dat. sjrif hak hakke hakken
IPA /hak/ /hag/ /hakə/ /hakən/

In anger spraoke[bewirk]

e vrouwmis det mit 'n hak 'nt wirken is

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hak v /hak/

  1. (landjboew) (gesjieër) e gereidsjap veure gróndj mit aop te houwe
Aafbraeking
  • hak
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 148.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hak hakke hakken
IPA /hak/ /hag/ /hakə/ /hakən/
dim. sjrif hekske heksken hekskes
IPA /hækskʲe/ /hækskʲen/ /hækskʲes/ /hækskʲez/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hak /hak/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hakke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van hakke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van hakke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hakke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van hakke
Aafbraeking
  • hak
Variaasje


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hak g /hak/

  1. (kleier) hak
  2. (landjboew) (gesjieër) hak

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: hak hakken
dim.: hakje hakjes