hakke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hakke /hakə/

  1. (euvergenkelik) mit e biel, 'n aaks of 'n hieëp örges op of in houwe veur 't te spliete, fien te maken of door te kriege
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) danse door mitten óngerkantj vanne vaesen aafwèsselendj te springe
Raod

't Waord "hakke" wuuert neet zoea dök gebroek; "houwe" haet dudelik de veurkeur.

Aafbraeking
  • hak-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Doe/... kóns mich de bout hakke! = Doe kóns mich get!
  • op emes hakke: emes kóntinu mit hel wäörd bekritisere
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 148.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif hak haks hak hakke hakken hak hakke hakken hakkendj
IPA /hak/ /hag/ /haks/ /hagz/ /hak/ /hag/ /hakə/ /hakən/ /hak/ /hag/ /hakə/ /hakən/ /hakəɲɟ/
vergangen tied sjrif hakdje hakdjen hakdjes hakdje hakdjen hakdje hakdjen hakdje hakdjen hakdje hakdjen gehak
IPA /hagɟə/ /hagɟən/ /hagɟəs/ /hagɟəz/ /hagɟə/ /hagɟən/ /hagɟə/ /hagɟən/ /hagɟə/ /hagɟən/ /hagɟə/ /hagɟən/ /ɣə'hak/ /ɣə'hag/
gebi-jjendje wies sjrif hak! hakke-v'r haktj!
hak!
IPA /hak/ /hag/ /hakəvər/ /hakc/
/hak/
/hagɟ/
/hag/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif hakke hakken gehak ó hakke hakken hakkentaere hakkentaeren gehakke gehakken
IPA /hakə/ /hakən/ /ɣə'hak/ /ɣə'hag/ /hakə/ /hakən/ /hakən̥'tɛ̀:re/ /hakən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'hakə/ /ɣə'hakən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

'nen hakke sjoon

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hakke /hakə/

  1. (kleier) mit hoeag hakke (gezag van sjoon)
    Die stein waat zie op 't Munsterplein gelag höbbe, dao mós se neet euver loupe mit hakke sjoon.
Aafbraeking
  • hak-ke
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 148.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif hakke hakken hakke hakken hakke hakken hakke hakken hakke hakken hakke hakken
IPA /hakə/ /hakən/ /hakə/ /hakən/ /hakə/ /hakən/ /hakə/ /hakən/ /hakə/ /hakən/ /hakə/ /hakən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur.

In anger spraoke[bewirk]

[hakke sjoon]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hakke ó /hakə/

  1. (gerundium) gerundium II van hakke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • hak-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hakke hakken
IPA /hakə/ /hakən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif hakke hakken
IPA /hakə/ /hakən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hakke /hakə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hakke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hakke
Aafbraeking
  • hak-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hakke /hakə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van hak
Aafbraeking
  • hak-ke