Naar inhoud springen

sjruubber

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjruubber m /ʃr̥ʉ̜bər/

  1. (gesjieër) 'nen helle bustel aan 'ne steel veur mit te sjroebbe
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief sjruber.

Aafbraeking
  • sjruub-ber
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjruubber sjruubbers
IPA /ʃr̥ʉ̜bər/ /ʃr̥ʉ̜bər̥s/ /ʃr̥ʉ̜bərz/
dim. sjrif sjruubberke sjruubberken sjruubberkes
IPA /ʃr̥ʉ̜bə̽r̥kə/ /ʃr̥ʉ̜bə̽r̥kən/ /ʃr̥ʉ̜bə̽r̥kəs/ /ʃr̥ʉ̜bə̽r̥kəz/
dat. sjrif sjruubber sjruubbers
IPA /ʃr̥ʉ̜bər/ /ʃr̥ʉ̜bər̥s/ /ʃr̥ʉ̜bərz/

In anger spraoke

[bewirk]