sluif

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sluif v /sl̥œ̀i̯f/

  1. 'n óndepe, smaal, oetgegrave gluif inne gróndj
Aafbraeking
  • sluif
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sluif sluive sluiven
IPA /sl̥œ̀i̯f/ /sl̥œ̀i̯v/ /sl̥œ́i̯ve/ /sl̥œ́i̯ven/
dim. sjrif sluifke sluifken sluifkes
IPA /sl̥œ̀i̯fkʲe/ /sl̥œ̀i̯fkʲen/ /sl̥œ̀i̯fkʲes/ /sl̥œ̀i̯fkʲez/

In anger spraoke[bewirk]