Naar inhoud springen

smienke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

smienke /sm̥íŋ̊kʲe/

  1. (euvergenkelik) emes versiere door 'm smienk op 't gezich te doon
  2. (óneuvergenkelik) (euvergenkelik) (reflexief) zichzelf versiere door smienk op 't gezich te doon
Aafbraeking
  • smien-ke
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif smienk smienks smienk smienke smienken smienk smienke smienken smienkendj
IPA /sm̥íŋ̊kʲ/ /sm̥íŋgʲ/ /sm̥íŋ̊ks/ /sm̥íŋgz/ /sm̥íŋ̊kʲ/ /sm̥íŋgʲ/ /sm̥íŋ̊kʲe/ /sm̥íŋ̊kʲen/ /sm̥íŋ̊kʲ/ /sm̥íŋgʲ/ /sm̥íŋ̊kʲe/ /sm̥íŋ̊kʲen/ /sm̥íŋ̊kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif smienkdje smienkdjen smienkdjes smienkdje smienkdjen smienkdje smienkdjen smienkdje smienkdjen smienkdje smienkdjen gesmienk
IPA /sm̥íŋgɟe/ /sm̥íŋgɟen/ /sm̥íŋgɟes/ /sm̥íŋgɟez/ /sm̥íŋgɟe/ /sm̥íŋgɟen/ /sm̥íŋgɟe/ /sm̥íŋgɟen/ /sm̥íŋgɟe/ /sm̥íŋgɟen/ /sm̥íŋgɟe/ /sm̥íŋgɟen/ /ɣə'sm̥íŋ̊kʲ/ /ɣə'sm̥íŋgʲ/
gebi-jjendje wies sjrif smienk! smienke-v'r smienktj!
smienk!
IPA /sm̥íŋ̊kʲ/ /sm̥íŋgʲ/ /sm̥íŋ̊kʲever/ /sm̥íŋ̊kc/
/sm̥íŋ̊kʲ/
/sm̥íŋgɟ/
/sm̥íŋgʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif smienke smienken gesmienk ó smienke smienken smienkentaere smienkentaeren gesmienke gesmienken
IPA /sm̥íŋ̊kʲe/ /sm̥íŋ̊kʲen/ /ɣə'sm̥íŋ̊kʲ/ /ɣə'sm̥íŋgʲ/ /sm̥íŋ̊kʲe/ /sm̥íŋ̊kʲen/ /sm̥íŋ̊kʲen̥'tɛ̀:re/ /sm̥íŋ̊kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sm̥íŋ̊kʲe/ /ɣə'sm̥íŋ̊kʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

smienke ó /sm̥íŋ̊kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van smienke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • smien-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif smienke smienken
IPA /sm̥íŋ̊kʲe/ /sm̥íŋ̊kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif smienke smienken
IPA /sm̥íŋ̊kʲe/ /sm̥íŋ̊kʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

smienke /sm̥íŋ̊kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van smienke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van smienke
Aafbraeking
  • smien-ke

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

smienke /sm̥íŋ̊kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van smienk
Aafbraeking
  • smien-ke