Naar inhoud springen

snoekke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

snoekke /sn̥ukə/

  1. (óneuvergenkelik) bäöke mit stokkendje bewaegingen inne aomhaoling
  2. (synoniem) anger waord veur snakke
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief snoeke.

Aafbraeking
  • snoek-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • (blieve) snoekke van leid

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif snoek snoeks snoek snoekke snoekken snoek snoekke snoekken snoekkendj
IPA /sn̥uk/ /sn̥ug/ /sn̥uks/ /sn̥ugz/ /sn̥uk/ /sn̥ug/ /sn̥ukə/ /sn̥ukən/ /sn̥uk/ /sn̥ug/ /sn̥ukə/ /sn̥ukən/ /sn̥ukəɲɟ/
vergangen tied sjrif snoekdje snoekdjen snoekdjes snoekdje snoekdjen snoekdje snoekdjen snoekdje snoekdjen snoekdje snoekdjen gesnoek
IPA /sn̥ugɟə/ /sn̥ugɟən/ /sn̥ugɟəs/ /sn̥ugɟəz/ /sn̥ugɟə/ /sn̥ugɟən/ /sn̥ugɟə/ /sn̥ugɟən/ /sn̥ugɟə/ /sn̥ugɟən/ /sn̥ugɟə/ /sn̥ugɟən/ /ɣə'sn̥uk/ /ɣə'sn̥ug/
gebi-jjendje wies sjrif snoek! snoekke-v'r snoektj!
snoek!
IPA /sn̥uk/ /sn̥ug/ /sn̥ukəvər/ /sn̥ukc/
/sn̥uk/
/sn̥ugɟ/
/sn̥ug/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif snoekke snoekken gesnoek ó snoekke snoekken snoekkentaere snoekkentaeren gesnoekke gesnoekken
IPA /sn̥ukə/ /sn̥ukən/ /ɣə'sn̥uk/ /ɣə'sn̥ug/ /sn̥ukə/ /sn̥ukən/ /sn̥ukən̥'tɛ̀:re/ /sn̥ukən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sn̥ukə/ /ɣə'sn̥ukən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

snoekke ó /sn̥ukə/

  1. (gerundium) gerundium II van snoekke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • snoek-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snoekke snoekken
IPA /sn̥ukə/ /sn̥ukən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif snoekke snoekken
IPA /sn̥ukə/ /sn̥ukən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

snoekke /sn̥ukə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van snoekke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van snoekke
Aafbraeking
  • snoek-ke