snoetsj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

snoetsj v /sn̥ú:tʃ/ > /sn̥utʃ/

1. (bieëster) 't veuroetstaekendj deil van 't gezich (mitte naas enne móndj) bie e bieës

   Kiek wie daen hóndj dao mit zie snuutsjken 'nt grantjen is.

Aafbraeking

• snoetsj

Verwantje wäörd

• bek, naas, slurf, snavel, snouts

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	snoetsj		snoetsje	snoetsjen
	IPA	/sn̥ú:tʃ/	/sn̥ú:dʒ/	/sn̥ú:tʃə/	/sn̥ú:tʃən/
dim.	sjrif	snuutsjke	snuutsjken	snuutsjkes
	IPA	/sn̥ʉ̜tʃkə/	/sn̥ʉ̜tʃkən/	/sn̥ʉ̜tʃkəs/	/sn̥ʉ̜tʃkəz/

Raod

Volges bakkes wuuert d'n diminutief lank oetgespraoke mit sleiptoean: snuu~tsjke.

In anger spraoke

• Ingels: muzzle, snout
• Nederlandjs: snuit g, snoet g
• Pruus: Schnauze v
• Sjinees: 喙^(zh:)
• Zweeds: tryne ó, nos^(sv:) g