naas

'n naas [1]

Mofers[bewirk]

naas v /nà:s/

(liefdeil) e liefdeil det gebroek wuuert veur te ruken en te aome
(euverdrechtelik) 't zintuug van 't ruke
(euverdrechtelik) 't vurste deil örges van, wie van 'ne wagen, 'ne sjoon of 'ne vleger

achtere naas aan loupe:
1. (óneuvergenkelik) sónger doel róndjloupe
2. (óneuvergenkelik) nao 'n neet te verraoje plaats gaon, nao 'n plaats gaon wovan me neet wiltj zègke wo die ligk
d'n dèksel oppe naas kriege: mitmake det get det me verwach haw ónverhöds neet oetkump (Nederlandjs: een teleurstelling oplopen)
euveral mitte naas in zitte:
1. hieël nuusjieërig zeen
2. zich euveral mit meine te mótte mujje
'n fien naas örges veur höbbe:
1. al gaw get opmirke
2. örges väöl verstandj van höbbe
de naas ophaole
'n naas wie 'ne vogel
'ne reuk inne naas of m'n oppe mèskoel steit: örges zeen wo 't hieël erg stink
't tuupke vanne naas
Pits dich det puisjen aan 't tuupke vanne naas oet.
get langs de naas eweg/weg zègke:
1. get serjeus zègke sónger dao waatfere naodrök danouch op te ligke
2. get es 'n opmirking tössedoor zègke
mitte naas inne bótter valle: in 'ne gojen toestandj terechkómme, veural zónger al te väöl inspanninge
veure naas eweggaon
Spooj dich meh, went anges geit tich die bös veure naas eweg.
zich bie de naas laote pakke
Laot tich meh neet bie de naas pakke door dae slawwe.

[1]