Naar inhoud springen

spikkelere

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

spikkelere /spɪkʲe̽'lè:re/

  1. (óneuvergenkelik) good oetkieke nao waat anger luuj doon
  2. (óneuvergenkelik) spiense nao vriejendje paar
  3. (óneuvergenkelik) inzitten op 'n kans, meis mit väöl reskaasje
Aafbraeking
  • spik-ke-le-re
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • spikkeleren op get > örges op spikkelere: daoveur oetkieke det get geit gebeure
    Die spikkelere d'rop des toe 'ne faeler maaks.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif spikkeleer spikkeleers spikkeleert
spikkeleertj
spikkelere spikkeleren spikkeleert
spikkeleertj
spikkelere spikkeleren spikkelerendj
IPA /spɪkʲe̽'lè:r/ /spɪkʲe̽'lè:r̥s/ /spɪkʲe̽'lè:rz/ /spɪkʲe̽'lè:r̥t/
/spɪkʲe̽'lè:r̥c/
/spɪkʲe̽'lè:rd/
/spɪkʲe̽'lè:rɟ/
/spɪkʲe̽'lè:re/ /spɪkʲe̽'lè:ren/ /spɪkʲe̽'lè:r̥t/
/spɪkʲe̽'lè:r̥c/
/spɪkʲe̽'lè:rd/
/spɪkʲe̽'lè:rɟ/
/spɪkʲe̽'lè:re/ /spɪkʲe̽'lè:ren/ /spɪkʲe̽'lè:renɟ/
vergangen tied sjrif spikkeleerdje spikkeleerdjen spikkeleerdjes spikkeleerdje spikkeleerdjen spikkeleerdje spikkeleerdjen spikkeleerdje spikkeleerdjen spikkeleerdje spikkeleerdjen spikkeleerd
spikkeleerdj
gespikkeleerd
gespikkeleerdj
IPA /spɪkʲe̽'lè:rɟe/ /spɪkʲe̽'lè:rɟen/ /spɪkʲe̽'lè:rɟes/ /spɪkʲe̽'lè:rɟez/ /spɪkʲe̽'lè:rɟe/ /spɪkʲe̽'lè:rɟen/ /spɪkʲe̽'lè:rɟe/ /spɪkʲe̽'lè:rɟen/ /spɪkʲe̽'lè:rɟe/ /spɪkʲe̽'lè:rɟen/ /spɪkʲe̽'lè:rɟe/ /spɪkʲe̽'lè:rɟen/ /(ɣə)spɪkʲe̽'lè:rd/
/(ɣə)spɪkʲe̽'lè:rɟ/
gebi-jjendje wies sjrif spikkeleer! spikkelere-v'r spikkeleertj!
spikkeleer!
IPA /spɪkʲe̽'lè:r/ /spɪkʲe̽'lè:rever/ /spɪkʲe̽'lè:r̥c/
/spɪkʲe̽'lè:r/
/spɪkʲe̽'lè:rɟ/
/spɪkʲe̽'lè:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif spikkelere spikkeleren gespikkeleer ó spikkelere spikkeleren
IPA /spɪkʲe̽'lè:re/ /spɪkʲe̽'lè:ren/ /ɣəspɪkʲe̽'lè:r/ /spɪkʲe̽'lè:re/ /spɪkʲe̽'lè:ren/

In anger spraoke

[bewirk]

[3]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

spikkelere ó /spɪkʲe̽'lè:re/

  1. (gerundium) gerundium II van spikkelere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • spik-ke-le-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spikkelere spikkeleren
IPA /spɪkʲe̽'lè:re/ /spɪkʲe̽'lè:ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif spikkelere spikkeleren
IPA /spɪkʲe̽'lè:re/ /spɪkʲe̽'lè:ren/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

spikkelere /spɪkʲe̽'lè:re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van spikkelere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van spikkelere
Aafbraeking
  • spik-ke-le-re