spotte

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

spotte /spɒtə/

  1. (óneuvergenkelik) op 'n belachelik-makendje, respekloze meneer kalle
  2. (euvergenkelik) get waarnummen en dao 'n aanteikening van make (wie van veugel, vleegtuger en insekte)
Aafbraeking
  • spot-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • spotte mit get
    Vreuger kóste de luuj 't neet höbben es eine mit dónder en bliksem spotdje; det waas toe nag laevesgevieërlik is dae insloog.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif spot spots spotj spotte spotten spotj spotte spotten spottendj
IPA /spɒt/ /spɒd/ /spɒts/ /spɒdz/ /spɒc/ /spɒɟ/ /spɒtə/ /spɒtən/ /spɒc/ /spɒɟ/ /spɒtə/ /spɒtən/ /spɒtəɲɟ/
vergangen tied sjrif spotdje spotdjen spotdjes spotdje spotdjen spotdje spotdjen spotdje spotdjen spotdje spotdjen gespotj
IPA /spɒɟə/ /spɒɟən/ /spɒɟəs/ /spɒɟəz/ /spɒɟə/ /spɒɟən/ /spɒɟə/ /spɒɟən/ /spɒɟə/ /spɒɟən/ /spɒɟə/ /spɒɟən/ /ɣə'spɒc/ /ɣə'spɒɟ/
gebi-jjendje wies sjrif spot! spotte-v'r spotj!
IPA /spɒt/ /spɒd/ /spɒtəvər/ /spɒc/ /spɒɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif spotte spotten gespot ó spotte spotten spottentaere spottentaeren gespotte gespotten
IPA /spɒtə/ /spɒtən/ /ɣə'spɒt/ /ɣə'spɒd/ /spɒtə/ /spɒtən/ /spɒtən̥'tɛ̀:re/ /spɒtən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'spɒtə/ /ɣə'spɒtən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

spotte ó /spɒtə/

  1. (gerundium) gerundium II van spotte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • spot-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spotte spotten
IPA /spɒtə/ /spɒtən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif spotte spotten
IPA /spɒtə/ /spɒtən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

spotte /spɒtə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van spotte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van spotte
Aafbraeking
  • spot-te