Naar inhoud springen

sungele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sungele /sǿŋə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) e lichtelik staekendj geveul op 't lief höbbe, mit naam in hieël korte, achtereinvolgendje steekskes
Aafbraeking
  • sung-e-le
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dao sungeltj mich 'nen erm van.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sungel sungels sungeltj sungele sungelen sungeltj sungele sungelen sungelendj
IPA /sǿŋəl/ /sǿŋəl̥s/ /sǿŋəlz/ /sǿŋəʎ̥c/ /sǿŋəʎɟ/ /sǿŋə̽lə/ /sǿŋə̽lən/ /sǿŋəʎ̥c/ /sǿŋəʎɟ/ /sǿŋə̽lə/ /sǿŋə̽lən/ /sǿŋə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif sungeldje sungeldjen sungeldjes sungeldje sungeldjen sungeldje sungeldjen sungeldje sungeldjen sungeldje sungeldjen gesungeldj
IPA /sǿŋəʎɟə/ /sǿŋəʎɟən/ /sǿŋəʎɟəs/ /sǿŋəʎɟəz/ /sǿŋəʎɟə/ /sǿŋəʎɟən/ /sǿŋəʎɟə/ /sǿŋəʎɟən/ /sǿŋəʎɟə/ /sǿŋəʎɟən/ /sǿŋəʎɟə/ /sǿŋəʎɟən/ /ɣə'sǿŋəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif sungel! sungele-v'r sungeltj!
IPA /sǿŋəl/ /sǿŋə̽ləvər/ /sǿŋəʎ̥c/ /sǿŋəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sungele sungelen gesungel ó sungele sungelen sungelentaere sungelentaeren gesungele gesungelen
IPA /sǿŋə̽lə/ /sǿŋə̽lən/ /ɣə'sǿŋəl/ /sǿŋə̽lə/ /sǿŋə̽lən/ /sǿŋə̽lən̥'tɛ̀:re/ /sǿŋə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sǿŋə̽lə/ /ɣə'sǿŋə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sungele ó /sǿŋə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van sungele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sung-e-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sungele sungelen
IPA /sǿŋə̽lə/ /sǿŋə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sungele sungelen
IPA /sǿŋə̽lə/ /sǿŋə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sungele /sǿŋə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sungele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sungele
Aafbraeking
  • sung-e-le