Naar inhoud springen

ter

Van Wiktionary

ter

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ter m /tæ̀r/

  1. (sjemie) 'n aolje-echtige vleujstóf mit 'n hieël hoeag viscositeit (sjroeaperigheid)
Aafbraeking
  • ter
Net get anges gesjreve
Variaasje
Aafleijinge
Zagswies
  • d'n Óngerkantj van hoezer waerdje vreuger dökker mit ter ingesmeerd taenge vóch.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ter
IPA /tæ̀r/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ter
IPA /tæ̀r/

In anger spraoke

[bewirk]

Sametrèkking

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ter /tər/

  1. (alternatief) anger spèlling veur t'r
Raod

Dees spèlling maag m'n ouch gebroeke veur 't waord. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuert dus neet aafgeraoje.

Aafbraeking
  • ter

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ter /tæ̀r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van terre
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van terre
Aafbraeking
  • ter