tiedssjrif

Van Wiktionary

e deil tiedssjrifter in 'ne winkel

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tiedssjrif ó /tí:d̥ʃr̥ɪf/

  1. e blaad det ómme zoväöl tied mit regelmaot wuuert oetgebrach
Aafbraeking
  • tieds-sjrif
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tiedssjrif tiedsjrifter
IPA /tí:d̥ʃr̥ɪf/ /tí:d̥ʃr̥ɪv/ /tí:d̥ʃr̥ɪfter/
dim. sjrif tiedsjrifke tiedsjrifken tiedsjrifkes
IPA /tí:d̥ʃr̥ɪfkʲe/ /tí:d̥ʃr̥ɪfkʲen/ /tí:d̥ʃr̥ɪfkʲes/ /tí:d̥ʃr̥ɪfkʲez/
dat. sjrif tiedssjrif tiedsjrifter
IPA /tí:d̥ʃr̥ɪf/ /tí:d̥ʃr̥ɪv/ /tí:d̥ʃr̥ɪfter/

In anger spraoke[bewirk]