toegegaeve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toegegaeve /tù:ɣəʝɛ́:ve/

  1. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van toegaeve
Aafbraeking
  • toe-ge-gae-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif toegegaeve
toegegaevene
toegegaeven
toegegaevenen
toegegaeve toegegaeven toegegaeve toegegaeven toegegaeve toegegaeven toegegaeve toegegaeven toegegaeve toegegaeven
IPA /tù:ɣəʝɛ́:ve/
/tù:ɣəʝɛ́:ve̽ne/
/tù:ɣəʝɛ́:ven/
/tù:ɣəʝɛ́:ve̽ne/
/tù:ɣəʝɛ́:ve/ /tù:ɣəʝɛ́:ven/ /tù:ɣəʝɛ́:ve/ /tù:ɣəʝɛ́:ven/ /tù:ɣəʝɛ́:ve/ /tù:ɣəʝɛ́:ven/ /tù:ɣəʝɛ́:ve/ /tù:ɣəʝɛ́:ven/ /tù:ɣəʝɛ́:ve/ /tù:ɣəʝɛ́:ven/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) toegegaeves (toe) (wie) toegegaeventj (geer)
IPA /wì: tù:ɣəʝɛ́:ves tú:/ /wì: tù:ɣəʝɛ́:veɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toegegaeve /tù:ɣəʝɛ́:ve/

  1. (neet-lemma) participium van toegaeve
  2. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van toegaeve
Aafbraeking
  • toe-ge-gae-ve