toestandj
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]toestandj m /tù:stáɲɟ/
- de meneer wie get of emes op e zeker tiedspuntj is, de zaak wie get daoveur steit
- (euverdrechtelik) 'n óngelökkige of ónaangenaam ómstenjigheid
- Det waas 'nen toestandj bie die wie dae zoea zaat heim koom.
- Aafbraeking
- toe-standj
- Synoniem
- [1] staot
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | toestandj | toestenj | ||
IPA | /tù:stáɲɟ/ | /tù:stæ̀ɲ/ | |||
dim. | sjrif | toestendje | toestendjen | toestendjes | |
IPA | /tù:stæ̀ɲ̊ce/ | /tù:stæ̀ɲ̊cen/ | /tù:stæ̀ɲ̊ces/ | /tù:stæ̀ɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | toestandj | toestenj | ||
IPA | /tù:stáɲɟ/ | /tù:stæ̀ɲ/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]