toter

mitte stevele doren toter [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

toter m /tó:tər/

1. nate gróndj (e mingsel van water en aerd), döks vermingk mit voel (wie aafval van blajer)
2. (euverdrechtelik) 'ne vieze brie, e mingsel van voeligheid

Aafbraeking

• to-ter

Synonieme

• dratsj, drek, módder, pratsj, sliek

Aafleijinge

• totere

Verwantje wäörd

• dratsjroetsj, platsje, platsjpuuet pratel, pratsje
• slam, sliem, slódder

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	toter		—
	IPA	/tó:tər/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	toter		—
	IPA	/tó:tər/		—

In anger spraoke

[1]

• Frans: boue v
• Ieslandjs: aurbleyta^(is:) v
• Ingels: mud, mire
• Nederlandjs: modder g, slijk ó
• Pruus: Schlamm m
• Sjinees: 塗^(zh:), 泥^(zh:)
• Spaans: fango m, barro m, lodo m
• Zweeds: lera g, gyttja g

Wirkwaord

Neet-lemma

toter /tó:tər/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van totere
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van totere

Aafbraeking

• to-ter