Naar inhoud springen

toter

Van Wiktionary

mitte stevele doren toter [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

toter m /tó:tər/

  1. nate gróndj (e mingsel van water en aerd), döks vermingk mit voel (wie aafval van blajer)
  2. (euverdrechtelik) 'ne vieze brie, e mingsel van voeligheid
Aafbraeking
  • to-ter
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif toter
IPA /tó:tər/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif toter
IPA /tó:tər/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

toter /tó:tər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van totere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van totere
Aafbraeking
  • to-ter