Naar inhoud springen

tuit

Van Wiktionary

'n tuit [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tuit v /tœ́i̯t/

  1. e klein kenke veur oet te drinke
  2. (synoniem) anger waord veur mèlktuit
Aafbraeking
  • tuit
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich 't tuitje mótte pakke: op e bedrief mótte gaon wirke ('t Tuitje veur oet te drinke waas e teike van wirke veur 'ne baas.)

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tuit tuitetuiten
IPA /tœ́i̯t//tœ́i̯d/ /tœ́i̯te//tœ́i̯ten/
dim. sjrif tuitjetuitjen tuitjes
IPA /tœ́i̯ce//tœ́i̯cen/ /tœ́i̯ces//tœ́i̯cez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]