Naar inhoud springen

kan

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

kan v (Nederlands: kan)

Verbuging

kanne, kenke


'n nette kan

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kan v /kàn/

  1. e stök postelein worin me vlujstóffe kan bewaren en womit m'n ouch kan insjödde
Aafbraeking
  • kan
Homofoon
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Vreuger haw me mèlk in van die lang, blaw kanne.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kan kannekannen
IPA /kàn/ /kánə//kánən/
dim. sjrif kenkekenken kenkes
IPA /kʲæ̀n̥kʲe//kʲæ̀n̥kʲen/ /kʲæ̀n̥kʲes//kʲæ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: kan

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Kan /kàn/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (van Cann, van Kan, Vankan)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Kan" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Kan
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 31.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Kan
IPA /kàn/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Kan
IPA /kàn/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kan /kán/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kónne
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kónne
Aafbraeking
  • kan


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kan g /kan/

  1. kan

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: kankannen
dim.: kannetjekannetjes