kan
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
kan v /kàn/
- e stök postelein worin me vlujstóffe kan bewaren en womit m'n ouch kan insjödde
- Aafbraeking
- kan
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Vreuger haw me mèlk in van die lang, blaw kanne.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kan | kanne | kannen | |
IPA | /kàn/ | /kánə/ | /kánən/ | ||
dim. | sjrif | kenke | kenken | kenkes | |
IPA | /kʲæ̀n̥kʲe/ | /kʲæ̀n̥kʲen/ | /kʲæ̀n̥kʲes/ | /kʲæ̀n̥kʲez/ |
In anger spraoke[bewirk]
- Fins: kannu
- Frans: cruche v, carafe v
- Ingels: jug, can
- Nederlandjs: kan g
- Pruus: Kanne v
- Sjinees: 罈(zh:)
- Spaans: jarra v
- Zweeds: kanna g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
kan /kán/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kónne
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kónne
- Aafbraeking
- kan