tukke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tukke /tøkə/

  1. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur snötte en dèksele
    Dae waas getuk wie Truuj zag waat t'r gedaon haw.
Aafbraeking
  • tuk-ke
Zagswies
  • e paerd tukke: e paerd kalm make

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif tuk tuks tuk tukke tukken tuk tukke tukken tukkendj
IPA /tøk/ /tøg/ /tøks/ /tøgz/ /tøk/ /tøg/ /tøkə/ /tøkən/ /tøk/ /tøg/ /tøkə/ /tøkən/ /tøkəɲɟ/
vergangen tied sjrif tukdje tukdjen tukdjes tukdje tukdjen tukdje tukdjen tukdje tukdjen tukdje tukdjen getuk
IPA /tøgɟə/ /tøgɟən/ /tøgɟəs/ /tøgɟəz/ /tøgɟə/ /tøgɟən/ /tøgɟə/ /tøgɟən/ /tøgɟə/ /tøgɟən/ /tøgɟə/ /tøgɟən/ /ɣə'tøk/ /ɣə'tøg/
gebi-jjendje wies sjrif tuk! tukke-v'r tuktj!
tuk!
IPA /tøk/ /tøg/ /tøkəvər/ /tøkc/
/tøk/
/tøgɟ/
/tøg/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tukke tukken getuk ó tukke tukken tukkentaere tukkentaeren getukke getukken
IPA /tøkə/ /tøkən/ /ɣə'tøk/ /ɣə'tøg/ /tøkə/ /tøkən/ /tøkən̥'tɛ̀:re/ /tøkən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tøkə/ /ɣə'tøkən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tukke ó /tøkə/

  1. (gerundium) gerundium II van tukke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tuk-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tukke tukken
IPA /tøkə/ /tøkən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tukke tukken
IPA /tøkə/ /tøkən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tukke /tøkə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tukke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tukke
Aafbraeking
  • tuk-ke