verhölle

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verhölle /və̽'rœ́lə/

  1. (euvergenkelik) get achter get verstaeke, get oet 't zich haole door dao get veur te zitte
Aafbraeking
  • ver-höl-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verhöl verhöls verhöltj verhölle verhöllen verhöltj verhölle verhöllen verhöllendj
IPA /və̽'rœ̀l/ /və̽'rœ̀l̥s/ /və̽'rœ̀lz/ /və̽'rœ̀ʎ̥c/ /və̽'rœ̀ʎɟ/ /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/ /və̽'rœ̀ʎ̥c/ /və̽'rœ̀ʎɟ/ /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/ /və̽'rœ́ləɲɟ/
vergangen tied sjrif verhöldje verhöldjen verhöldjes verhöldje verhöldjen verhöldje verhöldjen verhöldje verhöldjen verhöldje verhöldjen verhöldj
IPA /və̽'rœ̀ʎɟə/ /və̽'rœ̀ʎɟən/ /və̽'rœ̀ʎɟəs/ /və̽'rœ̀ʎɟəz/ /və̽'rœ̀ʎɟə/ /və̽'rœ̀ʎɟən/ /və̽'rœ̀ʎɟə/ /və̽'rœ̀ʎɟən/ /və̽'rœ̀ʎɟə/ /və̽'rœ̀ʎɟən/ /və̽'rœ̀ʎɟə/ /və̽'rœ̀ʎɟən/ /və̽'rœ̀ʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif verhöl! verhölle-v'r verhöltj!
IPA /və̽'rœ̀l/ /və̽'rœ́ləvər/ /və̽'rœ̀ʎ̥c/ /və̽'rœ̀ʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif verhölle verhöllen verhöl ó verhölle verhöllen verhöllentaere verhöllentaeren verhölle verhöllen
IPA /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/ /və̽'rœ̀l/ /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/ /və̽'rœ́lən̥'tɛ̀:re/ /və̽'rœ́lən̥'tɛ̀:ren/ /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verhölle ó /və̽'rœ́lə/

  1. (gerundium) gerundium II van verhölle
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-höl-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verhölle verhöllen
IPA /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verhölle verhöllen
IPA /və̽'rœ́lə/ /və̽'rœ́lən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verhölle /və̽'rœ́lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verhölle
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verhölle
  3. (neet-lemma) participium van verhölle
Aafbraeking
  • ver-höl-le