vlaegel

'ne vlaegel [1] veur mit te dósse

'ne vlaegel [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

vlaegel m /vlɛ́:ʝel/

1. (landjboew) e boerewirktuug mit 'ne steel en 'ne keigel veur mit te dósse, de kaorekörrelkes los te make van 't struue
2. e middelieëws slaagwaope bestäöndje oet 'ne steel dao mit 'n kitting verbónjen is aan 'n kogel
3. (euverdrechtelik) 'nen ónbehuuerlike jóng waat dinger duit die neet kónne, meh wo me waal e zwaak veur haet
4. (euverdrechtelik) 'ne manskaerel dae dinger duit die óntoelaotbaar dinger duit

Aafbraeking

• vlae-gel

Aafleijinge

• vlaegeljaore
• dósvlaegel

Verwantje wäörd

• [1] dósse
• [3] deugeneet, koetjónk, nötterd, ströbber

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vlaegel		vlaegele	vlaegelen
	IPA	/vlɛ́:ʝel/		/vlɛ́:ʝe̽le/	/vlɛ́:ʝe̽len/
dim.	sjrif	vlaegelke	vlaegelken	vlaegelkes
	IPA	/vlɛ́:ʝe̽l̥kʲe/	/vlɛ́:ʝe̽l̥kʲen/	/vlɛ́:ʝe̽l̥kʲes/	/vlɛ́:ʝe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	vlaegel		vlaegele	vlaegelen
	IPA	/vlɛ́:ʝel/		/vlɛ́:ʝe̽le/	/vlɛ́:ʝe̽len/

In anger spraoke

[1]

• Fins: varsta
• Frans: fléau m
• Ingels: flail
• Nederlandjs: vlegel g, dorsvlegel^(nl:) g
• Pruus: Flegel m, Dreschflegel m
• Spaans: mayal m
• Zweeds: slaga g