Naar inhoud springen

wónjer

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wónjer ó /wʊ́ɲər/

  1. 'n (netuurlike) gebeurtenis die hieël biezunjer is en wo me döks 'nen euvernetuurliken oearsprónk aan verbindj veur die te kónne verklaore
Aafbraeking
  • wónj-er
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Det guuef mich wónjer: Det verwónjert mich. (Nederlandjs: Dat verbaast mij.)
  • Gei wónjer det ...: 't Is neet verwónjerlik det ...

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wónjer wónjere wónjeren
IPA /wʊ́ɲər/ /wʊ́ɲə̽rə/ /wʊ́ɲə̽rən/
dim. sjrif wunjerke wunjerken wunjerkes
IPA /wǿɲə̽r̥kə/ /wǿɲə̽r̥kən/ /wǿɲə̽r̥kəs/ /wǿɲə̽r̥kəz/
dat. sjrif wónjer wónjere wónjeren
IPA /wʊ́ɲər/ /wʊ́ɲə̽rə/ /wʊ́ɲə̽rən/

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wónjer /wʊ́ɲər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wónjere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van wónjere
Aafbraeking
  • wónj-er