wegval
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
wegval m /wæçv̥ál/
- (spraoklieër) de verdwiening van 'n lètter, 'ne klank of 'ne lèttergreep oet e waord, meis specefiek anen inj van 't waord
- Aafbraeking
- weg-val
- Variaasje
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | wegval | wegvel | ||
| IPA | /wæçv̥ál/ | /wæçv̥æ̀l/ | |||
| dim. | sjrif | wegvelke | wegvelken | wegvelkes | |
| IPA | /wæçv̥æ̀l̥kʲe/ | /wæçv̥æ̀l̥kʲen/ | /wæçv̥æ̀l̥kʲes/ | /wæçv̥æ̀l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | wegval | wegvel | ||
| IPA | /wæçv̥ál/ | /wæçv̥æ̀l/ | |||
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: élision v
- Ieslandjs: brottfall(is:) ó
- Ingels: elision, apocope
- Nederlandjs: wegval g, elisie g
- Pruus: Elision v
- Zweeds: elision g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
wegval /wæçv̥àl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wegvalle (in naevezats)
- Aafbraeking
- weg-val
- Variaasje
- (in houfzats) val weg