Naar inhoud springen

wermer

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wermer m /wæ̀rmer/

  1. e veurwerp veur get mit op te wörmen of werm te haje
Aafbraeking
  • wer-mer
Variaasje
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wermer wermers
IPA /wæ̀rmer/ /wæ̀rmer̥s/ /wæ̀rmerz/
dim. sjrif wermerke wermerken wermerkes
IPA /wæ̀rme̽r̥kʲe/ /wæ̀rme̽r̥kʲen/ /wæ̀rme̽r̥kʲes/ /wæ̀rme̽r̥kʲez/
dat. sjrif wermer wermers
IPA /wæ̀rmer/ /wæ̀rmer̥s/ /wæ̀rmerz/

In anger spraoke

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wermer /wæ̀rmər/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne kómparatief van werm
  2. (neet-lemma) ónziejige vorm inne kómparatief van werm
  3. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne kómparatief van werm
  4. (neet-lemma) geslechtelike vorm inne predikatieve kómparatief van werm
Aafbraeking
  • wer-mer

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wermer /wæ̀rmər/

  1. (neet-lemma) kómparatief van werm
Aafbraeking
  • wer-mer