wirvel

'ne wirvel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wirvel m /wɪ́rvel/

1. (liefdeil) eine vanne knäök die same de rögkestrank vörme
2. e bewaegelik kindj
3. e stökske hout womit me de sloeting van 'n deur of 'ne kas vaszitj

Aafbraeking

• wir-vel

Aafleijinge

• gewirveldj
• wirveldeer, wirvelsjief, wirvelvot

Verwantje wäörd

• knaok, knorch, rögkestrank
• hoojmooj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wirvel		wirvele	wirvelen
	IPA	/wɪ́rvel/		/wɪ́rve̽le/	/wɪ́rve̽len/
dim.	sjrif	wirvelke	wirvelken	wirvelkes
	IPA	/wɪ́rve̽l̥kʲe/	/wɪ́rve̽l̥kʲen/	/wɪ́rve̽l̥kʲes/	/wɪ́rve̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	wirvel		wirvele	wirvelen
	IPA	/wɪ́rvel/		/wɪ́rve̽le/	/wɪ́rve̽len/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wirvel		wirvels
	IPA	/wɪ́rvel/		/wɪ́rvel̥s/	/wɪ́rvelz/
dim.	sjrif	wirvelke	wirvelken	wirvelkes
	IPA	/wɪ́rve̽l̥kʲe/	/wɪ́rve̽l̥kʲen/	/wɪ́rve̽l̥kʲes/	/wɪ́rve̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	wirvel		wirvels
	IPA	/wɪ́rvel/		/wɪ́rvel̥s/	/wɪ́rvelz/

Raod

Bakkes guuef allein 't mieëvaad wirvels op.

In anger spraoke

[1]

• Fins: nikama
• Frans: vertèbre m
• Ingels: vertebra
• Nederlandjs: wervel g
• Pruus: Wirbel m
• Spaans: vértebra v
• Zweeds: ryggkota g

[3]

• Nederlandjs: wervelhout ó