Naar inhoud springen

worm

Van Wiktionary

'ne worm

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

worm m /wɒ́rm/

  1. (bieëster) e betrèkkelik klein, lank, óngewirveldj bieës, meis mit e róndj of plat lief, det gein lidmaoten haet
Aafbraeking
  • worm
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • wörm höbbe: wörm dore poep höbbe kroepe (zowaal van luuj es van bieëster)

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif worm wörm
IPA /wɒ́rm/ /wœ̀rm/
dim. sjrif wörmke wörmken wörmkes
IPA /wœ̀r̥m̥kʲe/ /wœ̀r̥m̥kʲen/ /wœ̀r̥m̥kʲes/ /wœ̀r̥m̥kʲez/
dat. sjrif worm wörm
IPA /wɒ́rm/ /wœ̀rm/

In anger spraoke

[bewirk]