worm

'ne worm

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

worm m /wɒ́rm/

1. (bieëster) e betrèkkelik klein, lank, óngewirveldj bieës, meis mit e róndj of plat lief, det gein lidmaoten haet

Aafbraeking

• worm

Aafleijinge

• wörmelke
• wormgaat, wormsteek
• houtworm, lintjworm, maelworm, oeareworm, smoutworm

Verwantje wäörd

• milver, pierelink

Zagswies

• wörm höbbe: wörm dore poep höbbe kroepe (zowaal van luuj es van bieëster)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	worm		wörm
	IPA	/wɒ́rm/		/wœ̀rm/
dim.	sjrif	wörmke	wörmken	wörmkes
	IPA	/wœ̀r̥m̥kʲe/	/wœ̀r̥m̥kʲen/	/wœ̀r̥m̥kʲes/	/wœ̀r̥m̥kʲez/
dat.	sjrif	worm		wörm
	IPA	/wɒ́rm/		/wœ̀rm/

In anger spraoke

• Fins: mato
• Frans: ver m
• Ieslandjs: maðkur m, ormur m
• Ingels: worm
• Nederlandjs: worm g
• Pruus: Wurm m
• Spaans: lombriz v, gusano m
• Zweeds: mask g