Naar inhoud springen

wrang

Van Wiktionary

wrang

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wrang v /ʋràŋ/

  1. (plantje) Cuscuta epithymum: 'n eijäörige plantj oete winjfemielje (Convolvulaceae)
Aafbraeking
  • wrang
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wrang wreng
IPA /ʋràŋ/ /ʋræ̀ŋ/
dim. sjrif wrengske wrengsken wrengskes
IPA /ʋræ̀ŋ̊skʲe/ /ʋræ̀ŋ̊skʲen/ /ʋræ̀ŋ̊skʲes/ /ʋræ̀ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wrang /ʋràŋ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van wringe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van wringe
Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking
  • wrang
Variaasje