zètje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zètje ó /ze̞ce/

1. e klein aantal aan veurwerpe die biejeinhuueren en zoea ei gehieël vörme
2. (specefiek) 'n rits kaarte die biejein gaon veur puntj te kriege

   Ich haw bao e zètje det ich oetkoom, mer ich misdje nag 'n sjöppe veer.

Aafbraeking

• zèt-je

Verwantje wäörd

• paar, zat

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zètje	zètjen	zètjes
	IPA	/ze̞ce/	/ze̞cen/	/ze̞ces/	/ze̞cez/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zètje	zètjen	zètjes
	IPA	/ze̞ce/	/ze̞cen/	/ze̞ces/	/ze̞cez/

In anger spraoke

• Ingels: set^(en:)
• Nederlandjs: set g, setje ó