zweit
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
zweit m /zwɛ́i̯t/
- vóch die dore hoed nao boete kump bie wörmdje of liefelike inspanning
- Aafbraeking
- zweit
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- de benäödje zweit: (euverdrechtelike) zweit oet angs of ómdet me zich zörg maak
- Mich braak de benäödje zweit oet wie ich d'rachter kwaam det ich de sleutel kwiet waas.
- luie zweit: zweit dae oetbrik bie luuj die neet gewindj zeen te wirke
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | zweit | — | ||
IPA | /zwɛ́i̯t/ | /zwɛ́i̯d/ | — | ||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | zweit | — | ||
IPA | /zwɛ́i̯t/ | /zwɛ́i̯d/ | — |
In anger spraoke[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
zweit /zwɛ́i̯t/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zweite
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zweite
- Aafbraeking
- zweit