zweit

Van Wiktionary

drupkes zweit bie e vrouwmis op 't gezich

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

zweit m /zwɛ́i̯t/

  1. vóch die dore hoed nao boete kump bie wörmdje of liefelike inspanning
Aafbraeking
  • zweit
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de benäödje zweit: (euverdrechtelike) zweit oet angs of ómdet me zich zörg maak
    Mich braak de benäödje zweit oet wie ich d'rachter kwaam det ich de sleutel kwiet waas.
  • luie zweit: zweit dae oetbrik bie luuj die neet gewindj zeen te wirke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zweit
IPA /zwɛ́i̯t/ /zwɛ́i̯d/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif zweit
IPA /zwɛ́i̯t/ /zwɛ́i̯d/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zweit /zwɛ́i̯t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zweite
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zweite
Aafbraeking
  • zweit