èrve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

èrve /é̞rve/

  1. (óneuvergenkelik) de rechte euvere eigendómme van emes dae gestórven is (meis de eljers) verkriege
  2. (euvergenkelik) e specefiek veurwerp of rech in bezit kriege door te [1]
Aafbraeking
  • èr-ve
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 116.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif èrf èrfs èrf èrve èrven èrf èrve èrven èrvendj
IPA /è̞r̥f/ /è̞rv/ /è̞r̥fs/ /è̞rvz/ /è̞r̥f/ /è̞rv/ /é̞rve/ /é̞rven/ /è̞r̥f/ /è̞rv/ /é̞rve/ /é̞rven/ /é̞rveɲɟ/
vergangen tied sjrif èrfdje èrfdjen èrfdjes èrfdje èrfdjen èrfdje èrfdjen èrfdje èrfdjen èrfdje èrfdjen g'èrf
IPA /è̞rvɟe/ /è̞rvɟen/ /è̞rvɟes/ /è̞rvɟez/ /è̞rvɟe/ /è̞rvɟen/ /è̞rvɟe/ /è̞rvɟen/ /è̞rvɟe/ /è̞rvɟen/ /è̞rvɟe/ /è̞rvɟen/ /ʝè̞r̥f/ /ʝè̞rv/
gebi-jjendje wies sjrif èrf! èrve-v'r èrftj!
èrf!
IPA /è̞r̥f/ /è̞rv/ /é̞rvever/ /è̞r̥fc/
/è̞r̥f/
/è̞rvɟ/
/è̞rv/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif èrve èrven g'èrf ó èrve èrven èrventaere èrventaeren g'èrve g'èrven
IPA /é̞rve/ /é̞rven/ /ʝè̞r̥f/ /ʝè̞rv/ /é̞rve/ /é̞rven/ /é̞rven̥'tɛ̀:re/ /é̞rven̥'tɛ̀:ren/ /ʝé̞rve/ /ʝé̞rven/
Raod

Dao bestaon ouch sterke vörm, meh dees waere neet algemein gebroek: èrfdje (iv.) > o~rf, èrfdjes > o~rfs, èrfdje(n) (mv.) > o~rve(n) en g'èrf > g'o~rve(n).

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

èrve ó /é̞rve/

  1. (gerundium) gerundium II van èrve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • èr-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif èrve èrven
IPA /é̞rve/ /é̞rven/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif èrve èrven
IPA /é̞rve/ /é̞rven/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

èrve /é̞rve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van èrve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van èrve
Aafbraeking
  • èr-ve