èrve
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
èrve /é̞rve/
- (óneuvergenkelik) de rechte euvere eigendómme van emes dae gestórven is (meis de eljers) verkriege
- (euvergenkelik) e specefiek veurwerp of rech in bezit kriege door te [1]
- Aafbraeking
- èr-ve
- Variaasje
- ↓erve
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 116.
Verveuging[bewirk]
| ich | doe | det | veer | geer | zie | deilwaord | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| hujigen tied | sjrif | èrf | èrfs | èrf | èrve | èrven | èrf | èrve | èrven | èrvendj | |||||
| IPA | /è̞r̥f/ | /è̞rv/ | /è̞r̥fs/ | /è̞rvz/ | /è̞r̥f/ | /è̞rv/ | /é̞rve/ | /é̞rven/ | /è̞r̥f/ | /è̞rv/ | /é̞rve/ | /é̞rven/ | /é̞rveɲɟ/ | ||
| vergangen tied | sjrif | èrfdje | èrfdjen | èrfdjes | èrfdje | èrfdjen | èrfdje | èrfdjen | èrfdje | èrfdjen | èrfdje | èrfdjen | g'èrf | ||
| IPA | /è̞rvɟe/ | /è̞rvɟen/ | /è̞rvɟes/ | /è̞rvɟez/ | /è̞rvɟe/ | /è̞rvɟen/ | /è̞rvɟe/ | /è̞rvɟen/ | /è̞rvɟe/ | /è̞rvɟen/ | /è̞rvɟe/ | /è̞rvɟen/ | /ʝè̞r̥f/ | /ʝè̞rv/ | |
| gebi-jjendje wies | sjrif | èrf! | èrve-v'r | èrftj! èrf! |
|||||||||||
| IPA | /è̞r̥f/ | /è̞rv/ | /é̞rvever/ | /è̞r̥fc/ /è̞r̥f/ |
/è̞rvɟ/ /è̞rv/ | ||||||||||
| substantivering | infinitief | gerundium I | gerundium II | supinum | participium | ||||||||||
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||||
| sjrif | èrve | èrven | g'èrf ó | èrve | èrven | èrventaere | èrventaeren | g'èrve | g'èrven | ||||||
| IPA | /é̞rve/ | /é̞rven/ | /ʝè̞r̥f/ | /ʝè̞rv/ | /é̞rve/ | /é̞rven/ | /é̞rven̥'tɛ̀:re/ | /é̞rven̥'tɛ̀:ren/ | /ʝé̞rve/ | /ʝé̞rven/ | |||||
- Raod
Dao bestaon ouch sterke vörm, meh dees waere neet algemein gebroek: èrfdje (iv.) > o~rf, èrfdjes > o~rfs, èrfdje(n) (mv.) > o~rve(n) en g'èrf > g'o~rve(n).
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Frans: hériter
- Ingels: inherit
- Nederlandjs: erven
- Pruus: erben
- Spaans: heredar
- Viëtnamees: thừa kế(vi:)
- Zweeds: ärva
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
èrve ó /é̞rve/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- èr-ve
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | èrve | èrven | — | |
| IPA | /é̞rve/ | /é̞rven/ | — | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | èrve | èrven | — | |
| IPA | /é̞rve/ | /é̞rven/ | — | ||
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
èrve /é̞rve/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van èrve
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van èrve
- Aafbraeking
- èr-ve