Naar inhoud springen

ómligke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich ligk get óm mer ich ligk get óm det ich get ómligk ich höb get ómgelag
IPA /ɪʝ lɪgʲ ʝæd 'nè:r/ /mær‿ɪ̽ʝ lɪgʲ ʝæd 'nè:r/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ʊ́mlɪgʲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ʊ́mɣəlax/

ómligke /ʊ́mlɪgʲe/ ([5]: /ʊ̀mlɪgʲe/)

  1. (euvergenkelik) get örges ómhaer ligke
  2. (euvergenkelik) get op 'n anger meneer ligke, 't verloup of de baan van get verangere
    Die höbben 't fietsjepaad ómgelag noe det die ane waeg 'nt wirke zeen.
  3. (euvergenkelik) kaore, plantjen of buim ómhouwe (mit 'nen aaks of 'n zich)
    Wieväöl jieëne mótte veer nag ómligke?
  4. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur vermaore
  5. (óneuvergenkelik) (ajerwèts) (óm- mit stoeattoean) inne ómgaeving ligke
    Waat ligk hie óm bie dezen haof?
Aafbraeking
  • óm-ligk-e
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif ómligk ómligks ómligk ómligke ómligken ómligk ómligke ómligken ómligkendj
IPA /ʊ́mlɪgʲ/ /ʊ́mlɪg̊s/ /ʊ́mlɪgz/ /ʊ́mlɪgʲ/ /ʊ́mlɪgʲe/ /ʊ́mlɪgʲen/ /ʊ́mlɪgʲ/ /ʊ́mlɪgʲe/ /ʊ́mlɪgʲen/ /ʊ́mlɪgʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif ómlag ómlags ómlag ómlagte ómlagten ómlag ómlagte ómlagten ómgelag
IPA /ʊ́mlax/ /ʊ́mlaɣ/ /ʊ́mlaxs/ /ʊ́mlaɣz/ /ʊ́mlax/ /ʊ́mlaɣ/ /ʊ́mlaxtə/ /ʊ́mlaxtən/ /ʊ́mlax/ /ʊ́mlaɣ/ /ʊ́mlaxtə/ /ʊ́mlaxtən/ /ʊ́mɣəlax/ /ʊ́mɣəlaɣ/
gebi-jjendje wies sjrif ligk óm! ligke-v'r óm ligktj óm!
ligk óm!
IPA /lɪgʲ ʊ́m/ /lɪgʲever ʊ́m/ /lɪgʲɟ ʊ́m/
/lɪgʲ ʊ́m/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif ómligke ómligken ómgeligk ó ómligke ómligken ómligkentaere ómligkentaeren ómgeligke ómgeligken
IPA /ʊ́mlɪgʲe/ /ʊ́mlɪgʲen/ /ʊ́mɣəlɪgʲ/ /ʊ́mlɪgʲe/ /ʊ́mlɪgʲen/ /ʊ́mlɪgʲen̥'tɛ̀:re/ /ʊ́mlɪgʲen̥'tɛ̀:ren/ /ʊ́mɣəlɪgʲe/ /ʊ́mɣəlɪgʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ómligke ó /ʊ́mlɪgʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van ómligke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • óm-ligk-e

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ómligke ómligken
IPA /ʊ́mlɪgʲe/ /ʊ́mlɪgʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ómligke ómligken
IPA /ʊ́mlɪgʲe/ /ʊ́mlɪgʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ómligke /ʊ́mlɪgʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ómligke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ómligke (in naevezats)
Aafbraeking
  • óm-ligk-e
Variaasje