aafvange

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aafvange (Nederlands: onderscheppen, afvangen, afsnauwen, afstraffen)

• Mofers: aa~fva\nge

Verveuging

vink aaf, vóng aaf, aafgevange

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich vang get aaf	mer ich vang get aaf	det ich get aafvang	ich höb get aafgevange
IPA	/ɪç vàŋ ʝæd 'à:f/	/mær‿ɪ̽ç vàŋ ʝæd 'à:f/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:v̥àŋ/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:fɣ̊əváŋə/

aafvange /á:v̥áŋə/

1. (euvergenkelik) emes veur zeen, ieëre zeen mit get es 'nen angere
2. (euvergenkelik) zich óngepas gedrage t'n opzichte van emes, emes aanvallendj behanjele

   Ich zeen wörkelik neet in woróms se mich zoea mós aafvangen op die vergadering.

   Wiezoea mót dae flares die kinjer ummer zoea aafvange?

3. (euvergenkelik) óngerwaeges nao de bestumming e veurwerp of infermaasjen in henj kriegen en taengenhaje det 't neet aankump bie d'n óntvenger

Aafbraeking

• aaf-vang-e

Verwantje wäörd

• [2] aafkaffe

Samestèlling

• aaf- + vange

Zagswies

• emes de vlegen aafvange: flotter es 'nen angere zeen
• zich óngerein de vluue aafvange: opein vitte, op 'n misselike meneer kritiek opein höbbe

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 53.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aafvang		aafvings		aafvingk		aafvange	aafvangen	aafvangk aafvingk		aafvange	aafvangen	aafvangendj
	IPA	/á:v̥àŋ/		/á:v̥ɪ̀ŋ̊s/	/á:v̥ɪ̀ŋz/	/á:v̥ɪ̀ŋ̊k/	/á:v̥ɪ̀ŋg/	/á:v̥áŋə/	/á:v̥áŋən/	/á:v̥àŋ̊k/ /á:v̥ɪ̀ŋ̊k/	/á:v̥àŋg/ /á:v̥ɪ̀ŋg/	/á:v̥áŋə/	/á:v̥áŋən/	/á:v̥áŋəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aafvóng		aafvóngs		aafvóng		aafvónge	aafvóngen	aafvóng †aafvóngk		aafvónge	aafvóngen	aafgevange	aafgevangen
	IPA	/á:v̥ʊ̀ŋ/		/á:v̥ʊ̀ŋ̊s/	/á:v̥ʊ̀ŋz/	/á:v̥ʊ̀ŋ/		/á:v̥ʊ́ŋə/	/á:v̥ʊ́ŋən/	/á:v̥ʊ̀ŋ/ /á:v̥ʊ̀ŋ̊k/	/á:v̥ʊ̀ŋ/ /á:v̥ʊ̀ŋg/	/á:v̥ʊ́ŋə/	/á:v̥ʊ́ŋən/	/á:fɣ̊əváŋə/	/á:fɣ̊əváŋən/
gebi-jjendje wies	sjrif			vang aaf!				vange-v'r aaf		vangk aaf! vangtj aaf!
	IPA			/vàŋ á:f/	/vàŋ á:v/			/váŋəvər á:f/	/váŋəvər á:v/	/vàŋg á:f/ /vàŋɟ á:f/	/vàŋg á:v/ /vàŋɟ á:v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aafvange	aafvangen	aafgevang ó		aafvange	aafvangen	aafvangentaere		aafvangentaeren		aafgevange		aafgevangen
	IPA	/á:v̥áŋə/	/á:v̥áŋən/	/á:fɣ̊əvàŋ/	/á:fɣ̊əvàŋ/	/á:v̥áŋə/	/á:v̥áŋən/	/á:v̥áŋən̥'tɛ̀:re/		/á:v̥áŋən̥'tɛ̀:ren/		/á:fɣ̊əváŋə/		/á:fɣ̊əváŋən/

In anger spraoke

[2]

• Nederlandjs: onheus bejegenen

[3]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafvange
• Frans: intercepter
• Ingels: intercept
• Nederlandjs: onderscheppen
• Pruus: abfangen
• Spaans: interceptar
• Zweeds: fånga upp

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aafvange ó /á:v̥áŋə/

1. (gerundium) gerundium II van aafvange
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aaf-vang-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafvange	aafvangen	—
	IPA	/á:v̥áŋə/	/á:v̥áŋən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aafvange	aafvangen	—
	IPA	/á:v̥áŋə/	/á:v̥áŋən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aafvange /á:v̥áŋə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafvange (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafvange (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-vang-e

Variaasje

• (in houfzats) vange aaf