aanbrenje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich brenj get aan mer ich brenj get aan det ich get aanbrenj ich höb get aangebrandj
IPA /ɪç bræ̀ɲ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç bræ̀ɲ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nbræ̀ɲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəbráɲɟ/

aanbrenje /á:nbrǽɲe/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑aanbranje
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Deze vorm waerdje allein gebroek veure euvergenkelike beteikenis.

Aafbraeking
  • aan-brenj-e
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbrenj aanbrenjs aanbrendj aanbrenje aanbrenjen aanbrendj aanbrenje aanbrenjen aanbrenjendj
IPA /á:nbræ̀ɲ/ /á:nbræ̀ɲ̊s/ /á:nbræ̀ɲz/ /á:nbræ̀ɲɟ/ /á:nbrǽɲe/ /á:nbrǽɲen/ /á:nbræ̀ɲɟ/ /á:nbrǽɲe/ /á:nbrǽɲen/ /á:nbrǽɲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbranj aanbranjs aanbranj aanbranje aanbranjen aanbrandj aanbranje aanbranjen aangebrandj
IPA /á:nbràɲ/ /á:nbràɲ̊s/ /á:nbràɲz/ /á:nbràɲ/ /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/ /á:nbràɲɟ/ /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/ /á:nɣəbráɲɟ/
gebi-jjendje wies sjrif brenj aan! brenje-v'r aan brendj aan!
IPA /bræ̀ɲ á:n/ /brǽɲever á:n/ /bræ̀ɲɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbrenje aanbrenjen aangebrenj ó aanbrenje aanbrenjen aanbrenjentaere aanbrenjentaeren aangebrenje aangebrenjen
IPA /á:nbrǽɲe/ /á:nbrǽɲen/ /á:nɣəbræ̀ɲ/ /á:nbrǽɲe/ /á:nbrǽɲen/ /á:nbrǽɲen̥'tɛ̀:re/ /á:nbrǽɲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbrǽɲe/ /á:nɣəbrǽɲen/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbrenje ó /á:nbrǽɲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbrenje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-brenj-e

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbrenje aanbrenjen
IPA /á:nbrǽɲe/ /á:nbrǽɲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbrenje aanbrenjen
IPA /á:nbrǽɲe/ /á:nbrǽɲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbrenje /á:nbrǽɲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbrenje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbrenje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-brenj-e
Variaasje