Naar inhoud springen

aanbranje

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich branj get aan mer ich branj get aan det ich get aanbranj ich höb get aangebrandj
IPA /ɪʝ bràɲ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ bràɲ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd 'á:nbràɲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd 'á:nɣəbràɲɟ/

aanbranje /á:nbráɲə/

  1. (ergatief) door te lang braoje, kaoken of bakke mitte verbrandje koosj vas kómme te zitte (gezag van aeteswaar)
  2. (euvergenkelik) daoveur zorge det bie get de koosj verbrandj wodoor 't vas kump te zitten in 't kèllen of inne pan
Aafbraeking
  • aan-branj-e
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 55.

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbranj aanbranjs aanbrandj aanbranje aanbranjen aanbrandj aanbranje aanbranjen aanbranjendj
IPA /á:nbràɲ/ /á:nbràɲ̊s/ /á:nbràɲz/ /á:nbràɲɟ/ /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/ /á:nbràɲɟ/ /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/ /á:nbráɲəɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbrandje aanbrandjen aanbrandjes aanbrandje aanbrandjen aanbrandje aanbrandjen aanbrandje aanbrandjen aanbrandje aanbrandjen aangebrandj
IPA /á:nbràɲɟə/ /á:nbràɲɟən/ /á:nbràɲɟəs/ /á:nbràɲɟəz/ /á:nbràɲɟə/ /á:nbràɲɟən/ /á:nbràɲɟə/ /á:nbràɲɟən/ /á:nbràɲɟə/ /á:nbràɲɟən/ /á:nbràɲɟə/ /á:nbràɲɟən/ /á:nɣəbràɲɟ/
gebi-jjendje wies sjrif branj aan! branje-v'r aan brandj aan!
IPA /bràɲ á:n/ /bráɲəvər á:n/ /bràɲɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbranje aanbranjen aangebranj ó aanbranje aanbranjen aanbranjentaere aanbranjentaeren aangebranje aangebranjen
IPA /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/ /á:nɣəbràɲ/ /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/ /á:nbráɲən̥'tɛ̀:re/ /á:nbráɲən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbráɲə/ /á:nɣəbráɲən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbranje ó /á:nbráɲə/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbranje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-branj-e

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbranje aanbranjen
IPA /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbranje aanbranjen
IPA /á:nbráɲə/ /á:nbráɲən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbranje /á:nbráɲə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbranje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbranje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-branj-e
Variaasje

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbranje /á:nbráɲə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van aanbrenje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van aanbrenje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-branj-e
Variaasje