aandringe

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aandringe (Nederlands: aandringen [aandringen: aanmoedigen, aanvuren, vragen])

• Kirchröadsj: aadringe
• Mofers: aa~nha~je, aa~ndri\nge

Verveuging

drink aan, dróng aan, aangedrónge

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich dring get aan	mer ich dring get aan	det ich get aandring	ich höb get aangedrónge
IPA	/ɪʝ drɪ̀ŋ ʝæd 'á:n/	/mær‿ɪ̽ʝ drɪ̀ŋ ʝæd 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:ndrɪ̀ŋ/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣədrʊ́ŋə/

aandringe /á:ndrɪ́ŋe/

1. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur aanhaje (blieve vraoge veur get)
2. (óneuvergenkelik) (~ op) get perbere te kriege

Aafbraeking

• aan-dring-e

Aafleijinge

• aandringer

Verwantje wäörd

• aandrank
• instenjig

Samestèlling

• aan- + dringe

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aandring		aandrings		aandringk		aandringe	aandringen	aandringk		aandringe	aandringen	aandringendj
	IPA	/á:ndrɪ̀ŋ/		/á:ndrɪ̀ŋ̊(k)s/	/á:ndrɪ̀ŋ(g)z/	/á:ndrɪ̀ŋ̊kʲ/	/á:ndrɪ̀ŋgʲ/	/á:ndrɪ́ŋe/	/á:ndrɪ́ŋen/	/á:ndrɪ̀ŋ̊kʲ/	/á:ndrɪ̀ŋgʲ/	/á:ndrɪ́ŋe/	/á:ndrɪ́ŋen/	/á:ndrɪ́ŋeŋɟ/
vergangen tied	sjrif	aandróng †aandrang		aandróngs †aandrangs		aandróng †aandrang		aandrónge	aandróngen	aandróng		aandrónge	aandróngen	aangedrónge	aangedróngen
	IPA	/á:ndrʊ̀ŋ/ /á:ndràŋ/		/á:ndrʊ̀ŋ̊s/ /á:ndràŋ̊s/	/á:ndrʊ̀ŋz/ /á:ndràŋz/	/á:ndrʊ̀ŋ/ /á:ndràŋ/		/á:ndrʊ́ŋə/	/á:ndrʊ́ŋən/	/á:ndrʊ̀ŋ/		/á:ndrʊ́ŋə/	/á:ndrʊ́ŋən/	/á:nɣədrʊ́ŋə/	/á:nɣədrʊ́ŋən/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	aandróng		aandróngs		aandróng		aandrónge	aandróngen	aandróng		aandrónge	aandróngen	aangedrónge	aangedróngen
	IPA	/á:ndrʊ̀ŋ/		/á:ndrʊ̀ŋ̊s/	/á:ndrʊ̀ŋz/	/á:ndrʊ̀ŋ/		/á:ndrʊ́ŋə/	/á:ndrʊ́ŋən/	/á:ndrʊ̀ŋ/		/á:ndrʊ́ŋə/	/á:ndrʊ́ŋən/	/á:nɣədrʊ́ŋə/	/á:nɣədrʊ́ŋən/
gebi-jjendje wies	sjrif			dring aan!				dringe-v'r aan		dringtj aan! dringk aan!
	IPA			/drɪ̀ŋ á:n/	/drɪ̀ŋ /			/drɪ́ŋever á:n/	/drɪ́ŋever /	/drɪ̀ŋɟ á:n/ /drɪ̀ŋgʲ á:n/	/drɪ̀ŋɟ / /drɪ̀ŋgʲ /
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aandringe	aandringen	aangedring ó aangedrings ó		aandringe	aandringen	aandringentaere		aandringentaeren		aangedringe		aangedringen
	IPA	/á:ndrɪ́ŋe/	/á:ndrɪ́ŋen/	/á:nɣədrɪ̀ŋ/		/á:ndrɪ́ŋe/	/á:ndrɪ́ŋen/	/á:ndrɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/		/á:ndrɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣədrɪ́ŋe/		/á:nɣədrɪ́ŋen/
				/á:nɣədrɪ̀ŋ̊s/	/á:nɣədrɪ̀ŋz/

In anger spraoke

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aandringe

Cherokee: ᎦᏂᎳᏗᎠ(chr:) Daens: insistere Frans: insister Ingels: urge(en:) to Iteljaans: insistere

Nederlandjs: aandringen Portegees: insistir Pruus: drängen auf Spaans: insistir en Viëtnamees: giục(vi:)

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aandringe ó /á:ndrɪ́ŋe/

1. (gerundium) gerundium II van aandringe
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-dring-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aandringe	aandringen	—
	IPA	/á:ndrɪ́ŋe/	/á:ndrɪ́ŋen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aandringe	aandringen	—
	IPA	/á:ndrɪ́ŋe/	/á:ndrɪ́ŋen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aandringe /á:ndrɪ́ŋe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aandringe (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aandringe (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-dring-e

Variaasje

• (in houfzats) dringe aan