aanlaote

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich laot get aan mer ich laot get aan det ich get aanlaot ich höb get aangelaote
IPA /ɪç l̥ɒ̀:t çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç l̥ɒ̀:t çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nlɒ̀:t/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəlɒ̀:tə/

aanlaote /á:nlɒ̀:tə/

  1. (euvergenkelik) 'n apperaat neet oetzitte, get in wirking laote blieve
    Ich höb gister bliekbaar de lampe boete weer 'ns aangelaote.
  2. (euvergenkelik) 'n leefdjesverhajing neet opzègke, 't neet oetmake mit emes
    Es ich häör waas, hej ich 't aangelaote, went die hawwe zoea fijn hoes same.
Aafbraeking
  • aan-lao-te
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanlaot aanluuets aanluuetj aanlaote aanlaoten aanlaotj aanlaote aanlaoten aanlaotendj
IPA /á:nlɒ̀:t/ /á:nlɒ̀:d/ /á:nlʉ̜̀ɛ̯̈ts/ /á:nlʉ̜̀ɛ̯̈dz/ /á:nlʉ̜̀ɛ̯̈c/ /á:nlʉ̜̀ɛ̯̈ɟ/ /á:nlɒ̀:tə/ /á:nlɒ̀:tən/ /á:nlɒ̀:c/ /á:nlɒ̀:ɟ/ /á:nlɒ̀:tə/ /á:nlɒ̀:tən/ /á:nlɒ̀:təɲɟ/
vergangen tied sjrif aanleet aanleets aanleet aanlete aanleten aanleetj aanlete aanleten aangelaote aangelaoten
IPA /á:nlè:t/ /á:nlè:d/ /á:nlè:ts/ /á:nlè:dz/ /á:nlè:t/ /á:nlè:d/ /á:nlè:te/ /á:nlè:ten/ /á:nlè:c/ /á:nlè:ɟ/ /á:nlè:te/ /á:nlè:ten/ /á:nɣəlɒ̀:tə/ /á:nɣəlɒ̀:tən/
kónjunktief sjrif aanlieët aanlieëts
aanlieës
aanlieëtj aanlieëte aanlieëten aanlieët
aanlieëtj
aanlieëte aanlieëten
IPA /á:nlìæ̯̈t/ /á:nlìæ̯̈d/ /á:nlìæ̯̈ts/
/á:nlìæ̯̈s/
/á:nlìæ̯̈dz/
/á:nlìæ̯̈z/
/á:nlìæ̯̈c/ /á:nlìæ̯̈ɟ/ /á:nlìæ̯̈te/ /á:nlìæ̯̈ten/ /á:nlìæ̯̈t/
/á:nlìæ̯̈c/
/á:nlìæ̯̈d/
/á:nlìæ̯̈ɟ/
/á:nlìæ̯̈te/ /á:nlìæ̯̈ten/
gebi-jjendje wies sjrif laot aan! laote-v'r aan laotj aan!
IPA /lɒ̀:d á:n/ /lɒ̀:təvər á:n/ /lɒ̀:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanlaote aanlaoten aangelaot ó aanlaote aanlaoten aanlaotentaere aanlaotentaeren aangelaote aangelaoten
IPA /á:nlɒ̀:tə/ /á:nlɒ̀:tən/ /á:nɣəlɒ̀:t/ /á:nɣəlɒ̀:d/ /á:nlɒ̀:tə/ /á:nlɒ̀:tən/ /á:nlɒ̀:tən̥'tɛ̀:re/ /á:nlɒ̀:tən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəlɒ̀:tə/ /á:nɣəlɒ̀:tən/
Raod

Veur 't gebroek vanne versjeie vörm innen twieëdjen en derdje persoean, kiek bie "laote".

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanlaote ó /á:nlɒ̀:tə/

  1. (gerundium) gerundium II van aanlaote
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-lao-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanlaote aanlaoten
IPA /á:nlɒ̀:tə/ /á:nlɒ̀:tən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanlaote aanlaoten
IPA /á:nlɒ̀:tə/ /á:nlɒ̀:tən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanlaote /á:nlɒ̀:tə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanlaote (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanlaote (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-lao-te
Variaasje