aansterke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sterk aan mer ich sterk aan det ich aansterk ich bön aangesterk
IPA /ɪç stæ̀rgʲ á:n/ /mær‿ɪ̽ç stæ̀rgʲ á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ á:n̥stæ̀r̥kʲ/ /ɪʝ bœ̀n á:nɣəstæ̀r̥kʲ/

aansterke /á:n̥stæ̀r̥kʲe/

  1. (ergatief) zich herkriege nao 'n krenkdje, trögk krach kriege wen me krank is
Aafbraeking
  • aan-ster-ke
Synoniem
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 57.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aansterk aansterks aansterk aansterke aansterken aansterk aansterke aansterken aansterkendj
IPA /á:n̥stæ̀r̥kʲ/ /á:n̥stæ̀rgʲ/ /á:n̥stæ̀r̥ks/ /á:n̥stæ̀rgz/ /á:n̥stæ̀r̥kʲ/ /á:n̥stæ̀rgʲ/ /á:n̥stæ̀r̥kʲe/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen/ /á:n̥stæ̀r̥kʲ/ /á:n̥stæ̀rgʲ/ /á:n̥stæ̀r̥kʲe/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen/ /á:n̥stæ̀r̥kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aansterkdje aansterkdjen aansterkdjes aansterkdje aansterkdjen aansterkdje aansterkdjen aansterkdje aansterkdjen aansterkdje aansterkdjen aangesterk
IPA /á:n̥stæ̀rgɟe/ /á:n̥stæ̀rgɟen/ /á:n̥stæ̀rgɟes/ /á:n̥stæ̀rgɟez/ /á:n̥stæ̀rgɟe/ /á:n̥stæ̀rgɟen/ /á:n̥stæ̀rgɟe/ /á:n̥stæ̀rgɟen/ /á:n̥stæ̀rgɟe/ /á:n̥stæ̀rgɟen/ /á:n̥stæ̀rgɟe/ /á:n̥stæ̀rgɟen/ /á:nɣəstæ̀r̥kʲ/ /á:nɣəstæ̀rgʲ/
gebi-jjendje wies sjrif sterk aan! sterke-v'r aan sterktj aan!
sterk aan!
IPA /stæ̀rgʲ á:n/ /stæ̀r̥kʲever á:n/ /stæ̀rgʲɟ á:n/
/stæ̀rgʲ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aansterke aansterken aangesterk ó aansterke aansterken aansterkentaere aansterkentaeren aangesterke aangesterken
IPA /á:n̥stæ̀r̥kʲe/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen/ /á:nɣəstæ̀r̥kʲ/ /á:nɣəstæ̀rgʲ/ /á:n̥stæ̀r̥kʲe/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen̥'tɛ̀:re/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəstæ̀r̥kʲe/ /á:nɣəstæ̀r̥kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansterke ó /á:n̥stæ̀r̥kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aansterke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-ster-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansterke aansterken
IPA /á:n̥stæ̀r̥kʲe/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aansterke aansterken
IPA /á:n̥stæ̀r̥kʲe/ /á:n̥stæ̀r̥kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansterke /á:n̥stæ̀r̥kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aansterke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aansterke (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-ster-ke
Variaasje