argumentere

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

argumentere /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/

  1. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) mit argumenten aankómme veur toet 'n kónkludering te kómme
Aafbraeking
  • ar-gu-men-te-re
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif argumenteer argumenteers argumenteert
argumenteertj
argumentere argumenteren argumenteert
argumenteertj
argumentere argumenteren argumenterendj
IPA /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rs/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rz/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r̥t/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r̥c/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rd/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟ/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:ren/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r̥t/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r̥c/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rd/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟ/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:ren/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:renɟ/
vergangen tied sjrif argumenteerdje argumenteerdjen argumenteerdjes argumenteerdje argumenteerdjen argumenteerdje argumenteerdjen argumenteerdje argumenteerdjen argumenteerdje argumenteerdjen argumenteerd
argumenteerdj
g'argumenteerd
g'argumenteerdj
IPA /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟe/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟen/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟes/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟez/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟe/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟen/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟe/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟen/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟe/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟen/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟe/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟen/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rd/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟ/
/ɣàrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rd/
/ɣàrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟ/
gebi-jjendje wies sjrif argumenteer! argumentere-v'r argumenteertj!
argumenteer!
IPA /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rever/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r̥c/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:rɟ/
/àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif argumentere argumenteren g'argumenteer ó argumentere argumenteren
IPA /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:ren/ /ɣàrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:r/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:ren/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

argumentere ó /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/

  1. (gerundium) gerundium II van argumentere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ar-gu-men-te-re

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif argumentere argumenteren
IPA /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif argumentere argumenteren
IPA /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/ /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:ren/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

argumentere /àrɣʉ̜̽mæ̽n̥'tè:re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van argumentere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van argumentere
Aafbraeking
  • ar-gu-men-te-re