Naar inhoud springen

blawköpke

Van Wiktionary

e blawköpke

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blawköpke ó /blàu̯kʲœpkʲe/

  1. (veugel) Cyanistes caeruleus (ieërehaer: Parus caeruleus): 'ne zangvogel mitte baovekantj vanne kop enne vleugele blaw en e gaelsig buukske
Raod

Deze vogel wuuert waal doorein gehaoldj mit 't "biejemöske".

Aafbraeking
  • blaw-köp-ke
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blawköpke blawköpken blawköpkes
IPA /blàu̯kʲœpkʲe/ /blàu̯kʲœpkʲen/ /blàu̯kʲœpkʲes/ /blàu̯kʲœpkʲez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blawköpke blawköpken blawköpkes
IPA /blàu̯kʲœpkʲe/ /blàu̯kʲœpkʲen/ /blàu̯kʲœpkʲes/ /blàu̯kʲœpkʲez/

In anger spraoke

[bewirk]