kop

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kop m /kɒp/

1. (liefdeil) e wichtig liefdeil, gans ane baovekantj van 't lief, worin zich de herren enne meiste zintuug bevinje
2. (euverdrechtelik) 't hoogste of 't vurste deil
3. (euverdrechtelik) de veurkantj van 'n muntj
4. (euverdrechtelik) e deil van 'ne nagel, namelik 't plat, róndj deil worop me huitj mitten hamer

Aafbraeking

• kop

Synoniem

• [1] höd

Aafleijinge

• koppien
• achterkop, ónwaerskop, paerskop, peskop, snoterkop, veurkop

Zagswies

• 'ne beslaope kop: hieël meug uige
  • Ich höb Jan gevraog det te doon, meh juus haw dae te zieër 'ne beslaope kop.
• 'n Ineingestoekdje vrouw haet de kop oppe sjouwers.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kop		köp
	IPA	/kɒp/	/kɒb/	/kʲœp/	/kʲœb/
dim.	sjrif	köpke	köpken	köpkes
	IPA	/kʲœpkʲe/	/kʲœpkʲen/	/kʲœpkʲes/	/kʲœpkʲez/
dat.	sjrif	kop		köp
	IPA	/kɒp/	/kɒb/	/kʲœp/	/kʲœb/

In anger spraoke

[1]

• Frans: tête m
• Ingels: head
• Nederlandjs: hoofd ó
• Pruus: Kopf m
• Spaans: cabeza v
• Zweeds: huvud ó