Naar inhoud springen

doufköpke

Van Wiktionary

e doufköpke

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

doufköpke ó /dɒ́u̯fkʲœpkʲe/

  1. (plantje) Lamium purpureum: 'n väöl-veurkómmendje plantj die väöl liek op 'n brandjnetel, meh neet stik wen me die aanraak
    Maak tich neet diek, det zeen meh doufköpkes; die kóns te zoea oetriete.
Aafbraeking
  • douf-köp-ke
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif doufköpke doufköpken doufköpkes
IPA /dɒ́u̯fkʲœpkʲe/ /dɒ́u̯fkʲœpkʲen/ /dɒ́u̯fkʲœpkʲes/ /dɒ́u̯fkʲœpkʲez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif doufköpke doufköpken doufköpkes
IPA /dɒ́u̯fkʲœpkʲe/ /dɒ́u̯fkʲœpkʲen/ /dɒ́u̯fkʲœpkʲes/ /dɒ́u̯fkʲœpkʲez/

In anger spraoke

[bewirk]